مردمان با شرافت، مسئولین….

به گزارش رضوانیون، بالاخره به پایان سال پر فراز و نشیب ۱۴۰۱ رسیدیم، سالی سرشار از اتفاقات سخت، طاقت فرسا، عجیب، محیرالعقول. سالی مملوء از مشقت های اقتصادی که گلوی مردم را آنچنان فشار داد و می دهد که راه تنفسشان را سخت کرده، آنقدر درگیر روزمرگی ها و نیازهای ابتدایی زندگی شده اند که گاهی زندگی کردن را از یاد برده اند، مردمان با شرافتی که در طاقت فرساترین روزهای کشور از نظام و انقلاب حمایت قاطعانه انجام داده اند و همچون همیشه با مشت های خِرَد و اقتدار بر دهان یاوه گویان کوبیده اند.

ما مردمانی داریم که در تنگناهای سخت اقتصادی که هیچ ملتی را توان استقامت نیست حاضرند از اعماق جان و قلبشان صبر پیشه کنند اما ذره ای از غرور آسمانی ایرانی بودنشان کاسته نشود، حاضرند هر شرایطی را در آغوش بگیرند اما دست در مقابل هیچ ظالم و زورگویی دراز نکنند، آری ایرانی بودن یعنی غرور، یعنی عزت نفس، یعنی ایستادگی تا آخرین قطره های خون. می دانید چرا؟ چون ما ملت امام حسینیم(ع).

ما مردمانی هستیم از نسل شجاعان و جان برکفان، ما مردمانی هستیم از تبار آزادگی و حُریّت، ما مردمانی داریم که در مکتب امام حسین (ع) مشق مردانگی کردند، ما مردمانی داریم که جان می دهند اما آبرو حفظ می کنند. همه می دانیم که سال منحوس ۱۴۰۱ بیشتر از آنکه خوبی و خوشی داشته باشد، غصه، غم، ناراحتی، استرس و عذاب داشت. بیشتر از آنکه با اتفاقاتش بتواند بذر امید و خوشحالی بکارد تا در آینده نشاط و سعادت برداشت کنیم متاسفانه با رخدادهای سختش باعث رنجش خاطر مردم و مکدر شدن روح و روانشان شد.

زلزله، فشارهای اقتصادی، نوسان فوق العاده عجیب قیمتهای کالاهای اساسی و مایحتاج مردم، افزایش بی وریه و خارج ازعُرف قیمت انواع اتومبیل ها به خصوص آهن پاره ای به نام پراید. فاجعه ای به نام بالارفتن نرخ دلار، کاهش کیفیت حداقلی زندگی، کاهش ازدواج به سبب بیکاری و نبود امکانات، افزایش تعداد فقرا و افزایش خط فقر فقط قطره ای از دریای بیکران اتفاقات سال ۱۴۰۱ بود که در همه این موارد و هزاران موارد دیگر، مردم غیور کشور با تمام توان ایستادگی کردند که هزاران درود به شرفشان باد.

ولی متاسفانه در آن سوی میدان هم برخی مسئولین بی کفایتی بودند و ایضاً هستند که با تصمیمات اشتباه و رفتارهای نادرست گوی سبقت را در بی لیاقتی و گستاخی در یکدیگر ربودند و باعث ایجاد ناراحتی در بین مردم، مسئولینی که در انواع تریبون ها همیشه مردم را به صبر و قناعت دعوت می کنند اما خود و خاندانشان سفره های شاهانه و تابعیت های چندگانه دارند و بر بی عرضگی خودشان مهر تایید می زنند.

برخی مسئولینی که ردای خدمت را بر تن فربه خود کرده اند و ناکارآمدی خود را بر گردن کلفت تحریم می اندازند و از زیربار مسئولیت شانه خالی می کنند. برخی مسئولینی که حقوق نجومی می گیرند و چند ده جا شاغل هستند و با استفاده از انواع رانت هایی که دارند از کام زندگی به بهترین نحو ممکن استفاده می کنند اما ذره ای بار مشکلات مردم را از شانه آنها برنمیدارند.

برخی مسئولینی که مدام به خاطر فعالیت های انجام نداده شان به مردم که ولی نعمتشان هستند غُر می زنند و با وقاحت تمام آنها را مورد عتاب و خطاب قرار می دهند و با طلبکاری بر سرشان منت کارهای نکرده را می گذارند، برخی مسئولینی که اگر این نظام مقدس و انقلاب نبود، اکنون در حال تلاش برای گذران مشقت بار زندگی بودند، این انقلاب به آنها فرصت خدمت به مردم را داد ولی وامصیبتا که عده ای با پنهان شدن در پشت واژه مقدس انقلابی گری، متاسفانه خیانت به خون شهدا و مردم می کنند.

علی ایحال سال ۱۴۰۱ هم با همه سختی و مشقت هایی که گفتم و نگفتم گذشت، سالی که میشد بهتر بگذرد و تمام شود اما نشد، به هر حال امیدوارم سال آینده سالی مملوء از خیر و برکت و انواع گره گشایی ها برای یکایک مردم شریفمان باشد، امیدوارم سالی باشد که آن دسته از مسئولین بی کفایت از چرخه فعالیت کتری حذف شوند و جای آنها را کسانی بگیرند که به معنی واقعی دغدغه حل مشکلات مردم را دارند، انشاء الله.