سلبریتی سوزی در دولت سیزدهم

به گزارش رضوانیون/ علی شکوفه؛ سلبریتی ها یا همان افراد مشهوری که با توجه به توانایی، استعدادها و یا شاخصه های مختلفی که دارند در هر جامعه ای به عنوان یک سرمایه اجتماعی مردم محور محسوب می شوند که می توانند با استفاده از جایگاه شهرت و ثروتشان باعث ایجاد جریان های متنوع فرهنگی، سیاسی و اجتماعی شوند و یا می توانند با قرار گرفتن در کنار صاحبان قدرت، اهداف سیاسی قدرتمندان را در جهاتی که می خواهند سوق دهند، یا حتی می توانند در جریانات مختلف با عامه مردم همراه شوند و تریبون آنها برای رسیدن صدای خفته و خسته شان به مسئولین رده بالای یک کشور شوند.

به طور کلی این بخشی از کارکردهای سلبریتی ها محسوب می شود، اما در کشور ما برخلاف اغلب کشورهای دیگر که برخی افراد صرفا به خاطر یک مسئله خاص مشهور می شوند اکثر سلبریتی ها هنرمندان بزرگ، اسطوره های ورزشی، نام آوران هنری و افتخارآفرینان عرصه های مختلف هستند که هم مورد احترام بی اندازه مردم هستند و هم جایگاه مهمی در چرخه های اجتماعی کشور دارند و قطعا یک سرمایه عظیم تلقی می شوند که می توان از ظرفیت های آنان استفاده های مفیدی کرد.

اما متاسفانه باید عرض کنم که با آغاز دولت سیزدهم و سرکار آمدن افرادی که درکی از این ظرفیت های عظیم اجتماعی و توانایی هایی بالفعل و بالقوه آنها ندارند و همچنین شروع برخی اعتراضات به حق مردم و متاسفانه تبدیل شدن اعتراضات به اغتشاش، باعث شد که اغلب این افراد بر سر دو راهی مردم و مسئولین قرار بگیرند و از آنجایی که خود را وامدار و مدیون مردم می دانستند از روی علاقه و شاید قرار گرفتن در موقعیتی حساس اظهارنظرهایی کردند که به ذائقه برخی ها خوش نیامد.

برخی از سلبریتی ها بعد از بیان نظراتشان مورد غضب و بی احترامی های فراوانی قرار گرفتند تا آنجایی که دشمن از این فرصت استفاده کرد و توانست عده معدودی از آنها را جذب نماید، رفتارهای غلط برخی ها که با حمایت دولت سیزدهم انجام شد باعث گردید طیف گسترده ای از هنرمندان، ورزشکاران و نام آوران این مرزوبوم دچار یک گسست بین خود و مسئولین شوند و از طرف دیگر هم رسانه ملی با بی مهری و بی توجهی و در برخی موارد توهین، آنان را بیش از پیش از خود دور کرد و حتی با جایگزینی افراد درجه چندم با برخی از آنها سبب کاهش مخاطبان خود شد.

در این میان نقش دولت در ایجاد این شکاف بزرگ بسیار مبرهن است چرا با اتمام اعتراضات به اغتشاش کشیده شده و شروع روند بگیر و ببندها، نه تنها در کنار هنرمندان، اسطوره های ورزشی و در کل در کنار سلبریتی های مهم کشور نماند بلکه با حمایت و ایجاد فضای سهل و آسان برای برخورد با اینها، شکاف بین این دسته از سرمایه های اجتماعی و خود را عمیق تر کرد.

برخی از سلبریتی ها در دولت قبل تا توانستند انواع انتقادها را انجام دادند، حتی عده ای از دولت قبل برای حمایت کردنشان اعلام برائت و عذرخواهی کردند اما حالا چه شده که همین ها با اندک صدای اعتراض و یا حتی درج یک نوشته در صفحات مجازی خود به نهادهای قضائی و امنیتی فراخوانده می شوند، البته بودند عده انگشت شماری سلبریتی که شمشیر از رو بستند اما برای این هم باید کنکاش کرد که چه شد یک سلبریتی حامی به یک سلبریتی منتقد و گاهاً معاند تبدیل شد.

از دست رفتن این چنین سرمایه های اجتماعی مهم کشور که می شود از ظرفیتشان به بهترین نحو در راستای آرامش جامعه استفاده کرد شاید یک زنگ هشداری برای آغاز یک مهاجرت گسترده باشد، مهمترین دارایی سلبریتی ها مردم هستند، حال اگر عده ای تلاش کنند تا آنها را به حاشیه ببرند و هر آنچه دارد را از آنها بگیرند، آنگاه سلبریتی برای حفظ جایگاه اجتماعی و برای بودن در روزمرگی های مردم شاید کارهایی کند که مقصرش همان هایی هستند که بگیر و ببندهای بی دلیل را آغاز کردند.

سلبریتی ها جزئی از پیشانی ملت هستند، اگر یک روزی و به هر دلیلی پیشانی زخمی شد باید آن را با مرهم مهربانی و عطوفت درمان کرد، نه اینکه با ضربات کم خردی، ناآگاهی و ایضاً بغض باعث ایجاد زخمی عمیق تر روی پیشانی شد.